Marka Renault w Polsce triumfuje rekordową popularnością na rynku samochodów używanych. Jednym z najpopularniejszych modeli jest trzecia generacja modelu Megane we wszystkich wersjach nadwozia. Co jest źródłem fenomenu tego samochodu? Rozsądna cena, czy coś więcej? Postaram się odpowiedzieć na podstawie wersji coupe z początku produkcji, 2009 roku.
Dobra cena, dobra trwałość
“Meganki” z pierwszych kilku lat produkcji przed liftingiem da się kupić w granicach 15-23 tysięcy. Konkurencyjne hatchbacki takiej Golf, Audi A3, czy Honda Civic są zdecydowanie droższe w stosunku do roku produkcji. Najczęściej są też wyposażone w słabsze jednostki silnikowe niż Renault. Ponadto duża część egzemplarzy pochodzi z Polski salonów, co gwarantuje jaśniejszą historię pojazdu. Na popularność wpływa też wygląd, który w szczególności w wersji coupe jest raczej na poziome Volkswagena Sirocco, czy Alfy Romeo Brery, a nie skupionych na praktyczności i stonowaniu konkurencyjnych hatchy. Trzecia generacja Megane osiągnęła też reputację modelu bezawaryjnego (nie licząc felernych silników 1.2Tce, 1.5dCi i 1.9dCi) i taniego w ewentualnych naprawach i eksploatacji.
Trzydrzwiowy hatchback, czy może pełnoprawne coupe?
Oczywiście to pierwsze, ale ciężko nazwać to wadą. Płynna lekko zniżająca się linia nadwozia niesie ze sobą jednak pewne sportowe skojarzenia. Samochód prezentuje się świetnie, a tył samochodu to majstersztyk designerów Renault, szeroki i budzący respekt. Przód samochodu też prezentuje się bardzo dobrze i mimo tego, że samochód ma już 12 lat (!) to dalej wygląda bardzo świeżo.
Kiedy przejdziemy do środka ukaże się schludne, choć skromne wnętrze. Fotele z przodu są wygodne i głębokie, dobrze trzymają na boki, mają też szeroki zakres regulacji. Kierownice też da się ustawiać w dwóch płaszczyznach, każdy znajdzie dla siebie miejsce. Zestaw audio w wersji pozbawionej nagłośnienia Bose, jest przyzwoity, ale nie powala na łopatki. Wyciszenie środka też nie jest rewelacyjne i przy prędkościach autostradowych słychać wyraźny szum, ale to segment C, dedykowany raczej do miasta. Warto też wspomnieć, że siedzenie z tyłu będzie katorgą dla osób powyżej 180 cm wzrostu, siedzenia za kierowcą o takim wzroście jest w zasadzie niemożliwe.
Ten konkretny egzemplarz jest wyposażony w środkowy silnik z gamy, 1.4Tce (130KM). Samochód ma odpowiednie osiągi, absolutnie nie jest wolny, a elastyczność uturbionej jednostki jest na wysokim poziomie. Sześciobiegowa manualna skrzynia biegów ma krótkie przełożenia, co jeszcze bardziej przekłada się na komfort w mieście. Spalenie Renault Megane III wyposażonej w ten motor waha się w granicach 9-10 litrów. Zawieszenie jest raczej miękki i nie zachęca do sportowej jazdy, ale w wersjach GT i RS jest zupełnie inne.
Samochód świetnie zachowuje się w mieście, jest bardzo skrętny, a mała szyba z tyłu nie utrudnia jazdy, pod warunkiem, że auto jest wyposażone w kamerę cofania, albo czujniki. Dynamiczne przemieszczanie się w mieście jest bardzo proste, skrzynia z krótkimi przełożeniami pozwala wbić piątkę przy prędkości około 50km/h, co przekłada się na zmniejszenie spalania.
