Metanol jako alternatywne paliwo żeglugowe dla gigantów
kontenerowych
Transport morski odgrywa kluczową rolę w handlu światowym. To ma jednak swoją cenę. W latach 2007-2012 światowy ruch żeglugowy pochłaniał średnio od 250 do 325 mln ton paliwa rocznie.
W tym samym czasie wyemitowano ponad miliard ton dwutlenku węgla, prawie 21 milionów ton tlenków azotu i jedenaście milionów ton tlenków siarki. W celu ograniczenia emisji Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) opublikowała wytyczne, których celem jest między innymi zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 50 procent do roku 2050, w porównaniu z rokiem 2008.
“Alternatywne paliwa żeglugowe są najbardziej obiecującym sposobem na jednoczesną redukcję CO2, tlenków azotu i tlenków siarki” – mówi Hui Xing z Dalian Maritime University w Chinach.
On i jego koledzy badali różne paliwa pod kątem kryteriów technicznych, ekonomicznych i ekologicznych, w tym metanol, wodór, amoniak i biometan. Wyniki swoich badań opublikowali w czasopiśmie Journal of Cleaner Production.
Badacze skupili się na wpływie na klimat, dostępności surowców i możliwości zastosowania na pokładzie. Kolejnymi kryteriami były koszty inwestycji i eksploatacji, infrastruktura i bezpieczeństwo. Naukowcy zbadali paliwa w całym cyklu ich życia, od surowca, poprzez transport, produkcję i magazynowanie, aż po spalanie w silniku spalinowym lub ogniwie paliwowym.
W tym kontekście metanol – pozyskiwany ze źródeł odnawialnych – w połączeniu z silnikiem spalinowym uzyskał najlepszą ocenę przy średnio najniższym odchyleniu standardowym.
“Surowce nadające się do produkcji metanolu są nieograniczone, dlatego nie ma ograniczeń geograficznych” – mówi Hui Xing. “Pozostaje on również płynny w temperaturze i ciśnieniu otoczenia, więc wykorzystanie metanolu nie wymagałoby dużych inwestycji”.
Chociaż wodór jako paliwo neutralne pod względem emisji CO2 uzyskał nieco lepsze wyniki pod względem wpływu na klimat, okazał się on jednak bardziej odpowiedni dla żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej ze względu na wysoką gęstość energii i brak infrastruktury. To samo dotyczy amoniaku, którego stosowanie wiąże się z wysokimi kosztami inwestycyjnymi. Badacze odradzali również stosowanie skroplonego gazu ziemnego ze względu na niewielkie oszczędności CO2 i wysokie nakłady na infrastrukturę.
Hui Xing i jego koledzy zwracają uwagę, że ich analiza nie jest rozstrzygająca i wymaga oceny innych alternatywnych paliw żeglugowych. Mimo to formułują kilka zaleceń dla branży żeglugowej i sugerują, że metanol jest szczególnie przydatny w żegludze globalnej.
Amoniak w połączeniu z silnikiem spalinowym. wodór w połączeniu z ogniwem paliwowym i biopaliwami byłby odpowiednie do podróży krajowych lub krótkich. Wykorzystanie biopaliw, takich jak biometan czy bioetanol, jest możliwe tylko w ograniczonym zakresie, ponieważ podaż surowców jest ograniczona.
“W dającej się przewidzieć przyszłości nie ma idealnej alternatywy dla paliw do transportu morskiego” – mówi Hui Xing. Jego zdaniem przejście na alternatywne paliwa żeglugowe to długotrwały proces. Dlatego metanol, nawet jeśli na razie bazuje na paliwach kopalnych, powinien być wprowadzony jak najszybciej, zamiast czekać, aż dostępna będzie wystarczająca ilość metanolu odnawialnego.
