Sterowność samochodu

0

Stawką bezpieczeństwo

Systematycznie zwiększa się technologiczna przewaga nad tradycyjnymi rozwiązaniami w konstrukcji i wyposażeniu pojazdów. Specjalistyczne systemy elektroniczne nieustannie czuwają nad bezpieczeństwem podróżujących. Ich funkcjonalności dotyczą między innymi sterowności pojazdów, rozumianej jako zdolność do poddawania się sterowaniu i przewidywalnych reakcjach na te działania.

Uwaga na łuki!

Oczekiwanym efektem wspierania trakcji jest możliwość bezpiecznego pokonywania przez auto łuków o zróżnicowanej geometrii. Z jednej strony zachowanie samochodu zależy bezpośrednio od reakcji kierowcy i jest wypadkową przede wszystkim manewrów kierownicą i chwilowej prędkości. Z drugiej zaś strony istotne jest działanie systemów wspomagających trakcję, które uaktywniają się niezależnie od woli i świadomości prowadzącego pojazd.

Jaka sterowność?

W kontekście zachowania się pojazdu w łuku można wyróżnić dwa zjawiska: nadsterowność i podsterowność. Nadsterowność polega na tendencji do zacieśniania przez auto promienia pokonywanego łuku. W takiej sytuacji przód samochodu zmierza w kierunku środka łuku, a tył usiłuje wyprzedzić przód. Skutkiem jest dążenie auta do wykonania obrotu wokół własnej osi w kierunku zgodnym z kierunkiem łuku. Kierowca może przeciwdziałać temu szkodliwemu zjawisku zmniejszając moc silnika i/lub popuszczając nieco lub nawet kontrując kierownicę, pozwalając w ten sposób na jazdę po większym łuku, co powinno zapewnić odzyskanie stabilności jazdy. Podsterowność polega natomiast na tendencji pojazdu do poszerzania łuku jazdy, czyli na odchodzeniu od osi drogi na zewnątrz, zgodnie ze zwrotem siły odśrodkowej. W tej sytuacji pojawia się szkodliwe opóźnienie w reakcji pojazdu na zalecane ruchy kierownicą w kierunku do środka łuku, które wraz z redukcją prędkości mają na celu powrót na oczekiwany tor jazdy.

Elektroniczne wsparcie

W przypadku wystąpienia nadsterowności system zaczyna przyhamowywać przednie zewnętrzne koło, co ma na celu wywołanie kompensującej tendencji do obrotu auta wokół własnej osi w kierunku zewnętrznego łuku drogi. Gdy pojawi się podsterowność system przyhamowuje tylne wewnętrzne koło, a gdy auto wróci już na prawidłowy tor jazdy, hamulec zaczyna oddziaływać również na tylne zewnętrzne koło ale już tylko po to, aby zredukować zbyt wysoką prędkość jazdy.

Noga z gazu!

Opisane zjawiska prowadzą do destabilizacji pojazdu w ruchu na zakrętach i mogą być niebezpieczne, szczególnie przy obniżonej przyczepności. Warto zatem poznać swój pojazd pod kątem sterowności oraz pamiętać, że za podstawowe antidotum na zagrożenia nie powinny być uznawane systemy elektronicznej kontroli trakcji ale unikanie przez kierowcę nadmiernej prędkości.