Każdy fan motoryzacji zdecydowanie posiada pewnego rodzaju sentyment do kultowych modeli należących do klasyki automobilizmu. Wynika to przede wszystkim z ich nietuzinkowej historii, oraz renomie budowanej na przestrzeni wielu dekad. Oczywiście także Polska posiada swoje kultowe czterokołowce.
Syrenka
Na przestrzeni lat 1957-1983 wyprodukowano ponad 521 tysięcy modeli tego znanego w całej Polsce pojazdu. Został on stworzony w pełni przez polskich konstruktorów. Sama decyzja o podjęciu o rozpoczęciu prac projektowych została podjęta w maju 1953 roku przez ówczesne Prezydium rządowe. Jego produkcja miała na celu przede wszystkim uzupełnienie floty większego samochodu FSO Warszawa. Według przyjętych założeń w Syrence wykorzystano w niemalże maksymalnym stopniu elementy konstrukcyjne należące do innego kultowego modelu, czyli Warszawa M20, zaś w kontekście napędu montowano niewielkich rozmiarów rzędowy, dwucylindrowy silnik dwusuwowy. W życie weszły modele Syren od 100 do 105. Ich dane techniczne wyglądają w następujący sposób. W przypadku wysokości mamy do czynienia z wymiarami wynoszącymi od 1515 do 1530 milimetrów, długości od 4040 do 4058 milimetrów, czy masy mającą wartość od 930 do 970 kilogramów w zależności od konkretnego modelu. W każdym z nich stosowano przedni napęd, ramową konstrukcję spawaną za pomocą belek o przekroju prostokątnym, czy czterobiegową skrzynię biegów wyposażoną w bieg wsteczny. Ponadto stworzono tajże typowo osobowo-towarowe wersje Syrenki do których zaliczamy Bosto, czy R-20. Samochody tego typu były jednymi z najpopularniejszych pojazdów osobowych w Polsce lat 70-90 XX wieku. W związku z tym Polacy do tej pory posiadają ogromny sentyment do popularnych Syrenek. Był nawet pomysł wprowadzenia w życie ich następcy, jednak plany zatrzymały się ostatecznie na niezbyt udanym prototypie.
Mikrus MR 300
Pojazd był produkowany na przestrzeni lat 1957-1960. W związku z tym faktem do użytku oddano zaledwie niecałe 2 tysiące w pełni działających egzemplarzy. Mikrus miał być pierwszym polskim samochodem, który miał stać się produktem ogólnie dostępnym. Jest to niezbyt udane dziecko zakładów lotniczych WSK Mielec, a także WSK Rzeszów. Całość wyposażona została w nietuzinkową jak na tamte czasy jednostkę napędową opartą na dwusuwowym, oraz dwucylindrowym, chłodzonym za pomocą strumienia powietrza silniku o całkowitej pojemności wynoszącej dokładnie 296 centymetrów sześciennych. Dzięki temu uzyskiwała ona moc o wartości maksymalnej wynoszącej 14,5 KM, który umożliwiał osiągnięcie prędkości do 80 km/h. Niestety jednak tylko i wyłącznie na dobrych chęciach i planach się skończyło, bowiem same wykonanie było już totalną klapą.
FSC Żuk
Jest to typowy samochód towarowy, który zasłynął ogromną sławą na terenie całej Polski. Produkowano go od 24 lipca 1959 roku do 13 lutego 1998 roku, zatem znajdował się on na taśmach przez niemalże 4 pełne dekady. Wyprodukowano zatem dość pokaźną liczbę egzemplarzy w wysokości ponad 587 tysięcy, co jest nie oszukujmy się dość wartościowym wynikiem jak na późne lata XX wieku. Został on opracowany na podstawie podzespołów należących pierwotnie do legendarnej już Warszawy M20. Jego produkcja odbywała się przede wszystkim w Lublinie. Był on obdarzony w innowacyjny silnik 4C90 w przypadku diesla. Każdy z Żuków posiadał jednostkę napędową składającą się z 4 cylindrów co dawało mu możliwość osiągania maksymalnej prędkości wynoszącej około 105 km/h. Na uwagę także zasługuję jego ponadprzeciętna ładowność o wartości niemalże tony.
